Stijgende vooroordelen over vrouwelijke leiders

Uit grootschalig internationaal onderzoek blijkt dat (negatieve) vooroordelen over vrouwelijke leiders groeien. Jongere generaties houden er zelfs minder progressieve opvattingen op na dan hun ouders en grootouders.

De jaarlijkse Reykjavík Index for Leadership vroeg 10.000 mensen in 14 landen naar hun indrukken van vrouwelijke leiders. Volgens de enquête is de algemene perceptie van vrouwelijke leiders voor het eerst sinds 2018 gedaald. In landen als Canada, Frankrijk, Duitsland, Italië, Japan, het VK en de VS, gaf minder dan de helft van de respondenten aan (47%) zich ‘zeer comfortabel’ te voelen met een vrouw als CEO van een groot bedrijf. Vorig jaar was dat percentage nog 57%. En slechts 45% van de ondervraagden gaf aan zich ‘zeer comfortabel’ te voelen met een vrouw als leider van hun land, ten opzichte van 52% in 2021.

Jongeren blijven achter

Opvallend genoeg denkt de jongste leeftijdsgroep (18 tot 34-jarigen) het mínst progressief over gender en leiderschap. Onderzoekers speculeren dat dit te maken heeft met het hardnekkige stereotype dat mannen betere leiders zouden zijn in combinatie met de huidige economische situatie. In tijden van crisis vallen mensen eerder terug op traditionele rolverdelingen. Ze plaatsen ook de kanttekening dat stereotypes sneller een rol spelen bij een algemene vraagstelling zoals in het onderzoek. Als mensen gevraagd worden na te denken over vrouwelijke leiders die ze kennen, zullen zij hen eerder beoordelen op hun individuele capaciteiten.

Uitzondering

Deze negatieve vooroordelen over vrouwelijk leiderschap hebben ongetwijfeld wereldwijde impact op verkiezingen, salarisongelijkheid, promotiekansen en dagelijkse uitingen van micro-agressie. Een positieve uitzondering op de regel is IJsland, waar inwoners veel positiever denken over vrouwelijke leiders dan in andere landen.. Het is niet voor niets het eerste land waar een vrouwelijke president werd verkozen, en het eerste land dat het recht op gelijke betaling in de wet opnam. 

En nu?

Landen die stereotypes willen verkleinen, moeten niet alleen kijken naar hoe ze kansen voor jonge vrouwen kunnen vergroten. Onderzoekers waarschuwen dat het van essentieel belang is dat ook jongens genoeg kansen krijgen, zodat ze niet opgroeien tot verbitterde mannen.’