De vrouwvriendelijke arbeidsmarkt

Vrouwelijke werknemers worden overvraagd, onderbetaald en ongelijk behandeld. Geen wonder dat één op de drie vrouwen haar carrière op een lager pitje wil zetten of zelfs de arbeidsmarkt wil verlaten. Met een wereldwijd arbeidstekort en enorme nood aan (mantel)zorg moeten leiders nú investeren in een nieuw, vrouwvriendelijk systeem.

Het is tijd voor een nieuwe arbeidsmarkt: een flexibele, eerlijke arbeidsmarkt waar plek is voor vrouwen in plaats van het kapotte systeem waar we nu in vastzitten (en waar miljoenen vrouwen al aan zijn ontvlucht door hun baan op te zeggen). Dat vraagt om grote, systemische veranderingen en het hervormen van het aannemen en beoordelen van werknemers.

Flexibel

Flexibiliteit telt, het is na financiële compensatie de tweede factor voor werktevredenheid. Zeker voor werkende ouders, en dan in het bijzonder voor werkende moeders. Meer flexibiliteit leidt tot een grotere werktevredenheid, een groter gevoel van ergens bijhoren en een betere werk/privé-balans. Bij flexibiliteit gaat het niet alleen om de verdeling thuiswerken en op kantoor, maar juist over werkuren: 95 procent van vrouwelijke kantoorwerkers verlangt naar een meer flexibele agenda.

Valkuil

Met het invoeren van meer flexibiliteit moeten werkgevers scherp blijven op de zogenaamde ‘proximity bias’ – de nabijheidsbias: de voorkeur geven aan mensen die fysiek zichtbaar op de werkvloer zijn. Niet toevallig zijn die fysiek zichtbare mensen vaker mannen, vaker wit en vaker mensen die geen of weinig zorgtaken hebben. Om niet in deze bias te trappen, moeten leiders het functioneren van werknemers op een andere manier gaan beoordelen. Beoordelen gaat in 2023 niet meer om het waarderen van ouderwets ‘inzet tonen’ door lange dagen op kantoor te maken, maar om het objectief kijken naar de geleverde resultaten.